Op zaterdag 16 en zondag 17 april 2016 woonden we een indrukwekkend evenement bij in het Groningse Spijk. Door re-enactment groepen werden  de bezetting en bevrijding van Spijk werd uitgebeeld. Het dorp was gedompeld in de sfeer van de oorlogsjaren. Voor de ramen van de huizen hingen posters over verduistering en plakkaten van de Duitse bezetter. In de molen hadden de Duitsers hun hoofdkwartier. Fietspatrouilles van de Feldgendarmerie reden door het dorp. Een kübelwagen met daarin een Duitse officier en chauffeur reed door het dorp. Er was een Ortskommandantur met plakkaten aan de muur met daarop door de bezetter gezochte personen. Duitse verpleegsters liepen met koffie en een kruiwagen af en aan om de Duitse militairen van koffie te voorzien. Mensen uit het dorp liepen in het rond in kledij van de jaren '40. Voor de ortskommandantur posteerde een Duitse generaal die de draak stak met het Duitse militarisme van die tijd. Hij zat heerlijk relaxed met een beker koffie in het zonnetje. Binnen zaten twee Duitse officieren zich te bezatten aan de drank. Gelukkig was het allemaal in scêne gezet, want de realiteit was dat men in dat stadium van de oorlog zonder pardon werd doodgeschoten wegens defaitisme. Inmiddels waren de Canadezen het dorp dicht genaderd. De slag om de Delfzijl-pocket was begonnen. Het was echt niet zo dat de Duitsers eind april moe en uitgeput waren. Hitler had Delfzijl uitgeroepen tot Festung vanwege de strategische ligging ten opzichte van Emden. Duitse eenheden probeerden te ontsnappen aan de oprukkende geallieerden. Nadat Groningen na vier dagen zware strijd eindelijke op 16 april 1945 was bevrijd rukten de Canadezen verder op naar Delfzijl. Hevige strijd werd geleverd in de dorpen rond Delfzijl, zoals Holwierde, Bierum en Spijk. Op de zaterdag werd gespeeld dat de Duitse generaal was gekidnapt en vonden schermutselingen plaats tussen geallieerde militairen en de Duitsers. In de gereformeerde kerk (gebouwd in 1902) hadden de geallieerde soldaten hun hoofdkwartier. Gespeeld werd dat er Amerikaanse militairen hun hoofdkwartier hadden. In werkelijkheid waren het echter Canadezen.